Saturday, February 27

PEMUNGKIR AMANAH

serius aku tacing. korang wat aku camni. xpe. aku ingat. kowang janji. pastu cancle camtu je. aku pun bz la rakan2. tp aku xpena tolak korang ke tepi. malah aku bentang kan redd carpet kat tgh2 biar korang senang jalan. tapi korang lak yang tolak aku tepi tong sampah.

korang tau x, petang tu aku keje balik lambat sbb g port klang. aku sampai ofis kol 7. 45 pm. pas settle kemas laptop aku, aku tros gerak balik umah. aku gle babi punya speed bhai. dalam hati aku, biar lah accidnt. sekurang2 nya korang tau yg aku nk sgt jumpe korang. kol 8, mase aku kat subang, aku dapat msg dr nan. die ckp dia xley grak. una pon xley. die x de keta. aku suwo nek moto, die cakap die x ley bawak moto mlm.
silau katanya. then aku pujok punya pujok, last2 die x g gak. kecewa pertama aku dah muncul tibe2. then, aku tros kan gak. pastu aku cal bagak, bagak cakap die lambat. ok, xpe. aku xkesa. pastu aku dapat tau c-yan lak x ley. sedih doe. sorang2 janji tp cancle. senang2 je.

aku cal arip, arip cakap die da nak sampai.aku nak je cancle. tp nak wat camne. arip da nak sampai. bukan men segan wa cakap sama lu. nak x nak, aku terpaksa pergi sebab aku dah berjanji. kesian arip, dah la baru balik keje. teros gerak jumpa aku. kowang ni kawan apa doe. nasib bek la arip jenis yang x kesah sangat. dari luaran la, tapi dalaman dia aku x tau la macam mane. tah2 dia maki aku kot. sebab sume salah aku. fine, x pela. korang wat aku. aku akan ingat.

pasni, korang sume jangan harap aku nak lepak ngan korang. jangan sebut pasal lepak kat aku. aku x kan join. pergi M semua. lebih bek aku lepak ngan member2 tempat aku. sekurang2 nya dorang x macam korang.
ok, penutup dah abes.

1 comment: