Saturday, October 2

KAU PEKAK MACAM BADAK

dari dulu aku bilang jangan pandang dia bagai si pari-pari jantan yang sempurna. tapi kau terus kasi telinga kau jadi batu, pekak dengan kata-kata aku. ibarat aku cakap dengan anjing lagi bagus dari cakap dengan kau.

aku cakap sama kau, kenal hati budi dia. kenal sama diri dia. asal usul dia. tapi sebab perangai busuk kau, cepat-cepat kau sambar dia. konon kasi tau sama aku dialah penyeri kebahgiaan kau. dan aku mampu senyum untuk ayat-ayat bunga kau. 

kini aku terus senyum dengan ayat-ayat sayu kau. kau ngadu itu, kau ngadu ini pasal dia. akibat kasihan aku pada kau, aku layankan cerita yang langsung tak kasi aku stim. anggok, geleng, tunduk, demi simpati istimewa buat kau. 

bukan aku yang degil, bukan aku yang kasi telinga jadi tapak selipar, bukan aku yang jadikan mata macam kelopak bunga ros, tapi semuanya kau. kaulah punca segala kepatahan hati kau. aku nasihat, lain kali patuh, jangan ingkar. aku kan berdaulat macam sultan pasir berdengung. sekarang, terimalah padah kau. 

No comments:

Post a Comment